Bio:
Wykształcony w obszarach wzornictwa przemysłowego i marketingu, Alejandro Valdés (ur. Asturia, Hiszpania, 1975) rozpoczął przygodę z projektowaniem w Mediolanie i Barcelonie, pracując w Fiat Auto Advanced Design, Bonetto Design i Mario Ruiz Design Studio.
W latach 2008-2019 współpracował z Lievore Altherr Molina, zajmując się opracowaniem projektów i zarządzaniem projektami dla kolekcji Andreu World, Arper, Enea, Donati, Fast, Foscarini, Sellex, Tecno, Tribù i Verzelloni.
W 2015 r. ukończył studia magisterskie z zarządzania marketingiem w szkole biznesu EAE w Barcelonie, co poszerzyło jego strategiczną wizję projektowania, zorientowaną na „wyczucie rynku”.
Dzięki naturalnej wrażliwości projektowej oraz dogłębnej znajomości technologii i procesów przemysłowych, w 2019 roku zrobił kolejny krok w swojej karierze, otwierając własne studio w Barcelonie.
Do projektowania podchodzi ze szczerością, konkretem i współczesną perspektywą. Poszukuje naturalnej równowagi, która wynika z wykorzystania rozpoznawalnych form, dbałości o szczegóły i spójności stosowanych materiałów.
Oprócz pracy jako projektant, Valdés jest wykładowcą na kierunku Master in Furniture Design w szkole projektowania Elisava w Barcelonie.
Co było inspiracją do stworzenia kolekcji Bris?
Zamiarem kolekcji Bris było stworzenie mebli „do wnętrz i na zewnątrz”, czyli uniwersalnych siedzisk. Chciałem stworzyć krzesło, które można płynnie przenosić z wnętrza na taras, aby zapewnić wizualną ciągłość między tymi przestrzeniami.
Jeśli chodzi o projekt, najważniejszym pomysłem były ruchy prętów krzesła. Oczywiście kusiło mnie, aby pracować z równoległymi, symetrycznymi liniami, ponieważ jest to łatwiejszy sposób na rozwiązanie projektu. Jednak to właśnie niewygodna praca sprawia, że tego rodzaju meble są interesujące, a krzesło jest inne i piękne.
W skład rodziny wejdą krzesło, fotel i wysoki stołek, wszystkie powstałe z tej samej formy. Moim celem było użycie jak największej liczby identycznych elementów, aby wszystkie były kompatybilne i pasowały do siebie wizualnie. To, co je wyróżnia, to tylny pręt (tworzący podłokietniki) i oczywiście podstawa, wyższa w przypadku stołka – pozostałe elementy są takie same.
Jakie są najważniejsze cechy siedzisk z kolekcji?
Bris wydaje się efektem przypadku, ale wszystkie jego elementy są starannie przemyślane, każda decyzja projektowa ma swój cel i przyczynę – a wszystko idealnie do siebie pasuje, gdy się na nim siada.
Rozmieszczenie prętów zostało zaprojektowane specjalnie dla ciała. Środkowy nie jest idealnie wyśrodkowany, aby zrobić miejsce dla kręgosłupa, a gęstość prętów zwiększa się w miejscach, gdzie gromadzi się ciężar użytkownika. Chciałem mieć pewność, że produkt końcowy będzie wygodny, tak jak powinno być w przypadku krzesła. Pierwszą rzeczą, którą robisz, gdy na nim siedzisz, jest dotknięcie podłokietników i pozwolenie ciału poczuć, czy jest dobrze. Wierzę, że dzięki starannemu rozmieszczeniu prętów Bris będzie intuicyjnie wygodny.
Czym się kierujesz projektując meble?
Podczas projektowania mebli równie ważne jest skupienie się na aspektach niematerialnych projektu (związanych z emocjami), jak i materialnych (związanych z technologią i materiałami, które wykorzystujemy do realizacji projektu).
Wyzwaniem i pięknem pracy projektanta jest znalezienie tego detalu, proporcji lub gestu, który sprawia, że projekt jest wyjątkowy, atrakcyjny i niepowtarzalny. Musimy jednak osiągnąć to, szanując nasze dziedzictwo kulturowe, które jest odpowiedzialne za naszą zbiorową wyobraźnię. Trzeba więc znać możliwe granice, w których możemy być celowi i innowacyjni, ale jednocześnie akceptowani przez rynek.
Uważam również, że komfort jest niepodważalny: projektujemy produkty, których celem powinno być zapewnienie najlepszych wrażeń użytkownika, a komfort nie powinien być uzależniony od estetyki, kosztów czy nowych stylów.
Ponadto głęboko wierzę, że projektant musi rozumieć technologię, w przeciwnym razie nie będzie w stanie zaprojektować niczego dla przemysłu. Dla mnie to jest sedno procesu – dostosowanie się do ograniczeń technologicznych i wykorzystanie ich jako bodźca twórczego. Ważne jest, aby rozmawiać z zespołem, który tworzy prototypy, a później produkt końcowy, ponieważ to oni najlepiej znają technologię, materiały itp. Ja, jako projektant, wiele się uczę w trakcie tego procesu, próbując dostosować projekt i pracując praktycznie.
Na bardziej abstrakcyjnym poziomie poszukuję emocji w kolorach. Miło jest mieć jakąś teksturę, czuć farbę i pozwolić, aby projekt przemawiał do zmysłów. W przypadku Bris dochodzi do tego gra cieni rzucanych przez pręty, która nadaje krzesłu miękki i zmysłowy charakter. Oprócz tego, jak różne kolory współgrają z kształtem poszczególnych mebli, muszą one również współgrać z przestrzenią. Czasami potrzebny jest żywy akcent, a czasami wszystko jest naturalne i powinno pozostać takie, jakie jest. Moim zadaniem jest uwzględnienie obu tych przypadków.
Jak wyglądał proces projektowania tego produktu? Czy był on w jakiś sposób inny niż zwykle?
Dla mnie pierwsze wrażenie i początkowy pomysł są bardzo cenne. Zaczynam od szkiców i podstawowego rysunku 3D, aby sprawdzić proporcje (klucz do dobrze zaprojektowanych mebli!), potem następuje wiele badań i modyfikacji, ale zazwyczaj okazuje się, że wracam do wczesnego projektu i wybieram właśnie ten.
Lubię fazę badań, dlatego zbieram wiele informacji, w zasadzie wszystko, co tylko mogę. Wiele badań jest częścią pracy projektowej – nawet więcej niż samo projektowanie. Dzieje się tak, ponieważ aby móc zaprojektować coś innego, muszę wiedzieć dużo o rynku. Studiuję typologię, aby zobaczyć, czego w niej brakuje. W przypadku Bris właśnie stąd wziął się pomysł, aby stworzyć ruch za pomocą drutów i nie umieszczać ich równolegle. Łatwiej jest zrobić je równolegle, ale uważam to za nudne. Ponadto złudzenie ruchu jest kluczem do stworzenia czegoś innego. Oczywiście można po prostu użyć proporcji, aby dopasować się do typologii, ale trzeba mieć odwagę, aby zaprojektować coś nowego.
Kolejnym istotnym elementem mojego procesu projektowania jest tworzenie prototypów – nie papierowych, ale z materiałów końcowych. Prototypy zawierają w sobie piękno efemeryczności i niedokończoności, ale jednocześnie dają nam pewność, że podejmujemy najlepsze decyzje.
Pracuję z materiałami takimi jak aluminium, plastik, metal, karton i wykorzystuję druk 3D. W przypadku Bris prototyp został wykonany z giętego aluminium i rzeźbionej pianki. Po ukończeniu makiety zostawiam ją w mojej pracowni i wracam do niej następnego dnia, aby obejrzeć ją z różnych perspektyw, usiąść na niej. Często proszę znajomych, aby ją przetestowali. Robię to przez kilka dni i jest to walka z samym sobą, ponieważ muszę wybrać tylko jeden z pomysłów, a pozostałe odrzucić. Projektowanie to podróż i nie chcę stracić żadnej jej części, ale muszę dostosować się do opinii klienta i użytkowników.
Ponieważ podstawową cechą każdego krzesła jest wygoda użytkowania, używam prototypów do sprawdzania ergonomii każdego projektu – zbudowałem nawet maszynę do testowania ich w moim studio wraz z testami siedzenia. Jestem przekonany o ergonomii moich projektów i jeśli coś jest niewygodne i złe, biorę za to odpowiedzialność. Po kilku dniach użytkowania prototypu Bris wprowadziłem kilka drobnych poprawek, takich jak zmiana kąta ustawienia o kilka stopni, aby było bardziej miękkie i nieco większe, aby lepiej pasowało do maszyn. Drugi prototyp jest lepszy i wygodniejszy, ale trzeba się dobrze przyjrzeć, aby dostrzec różnicę wizualną.
Dobry projekt to efekt pracy zespołowej! Co podoba Ci się we współpracy między projektantem a fabryką?
Współpracuję z klientem, w tym przypadku z .mdd, ściśle przez cały proces projektowania i maksymalnie wykorzystuję jego opinie. Jestem wierny pierwotnemu pomysłowi, ale muszę go dopracować z klientem, pokazując mu dwie lub trzy jego wersje. To oni najlepiej znają ograniczenia związane z produkcją, technologią i sprzedażą (być może jest to kosztowne, być może trudne do wyprodukowania, być może nie dysponują oni niezbędną technologią). Jako projektant muszę jak najszybciej skonsultować z nimi wstępne pomysły i podjąć wspólną decyzję, aby wyeliminować wszelkie problemy i wątpliwości oraz zapewnić pomyślną realizację projektu. Projektant musi słuchać użytkowników i producentów, aby się doskonalić.
